mobina

طبق توصیۀ امام صادق(ع)، زیارت کربلا را از خوف احدی ترک نکنید!

حضرت بنا بر نقل شیخ صدوق در کتاب ثواب الاعمال، در ادامه روایت پیشین به «معاویۀ بن وهب» فرمود: زیارت کربلا را از خوف احدی ترک نکن، هر کس از روی ترس، زیارت قبر امام حسین(ع) را ترک کند، بعدها آن‌قدر حسرت خواهد خورد که آرزوی مرگ خواهد کرد. آیا دوست نداری که خداوند تو را در میان گروهی ببینید که رسول خدا(ص) برای آنها دعا می‌کند؟ آیا دوست نداری جزء کسانی باشی که فردا (قیامت) هیچ گناهی نداشته باشی که از او حساب کشیده شود؟ آیا دوست نداری از کسانی باشی که پیغمبر اکرم(ص) با او مصافحه می‌کند؟ (لَا تَدَعْهُ‏ لِخَوْفٍ‏ مِنْ‏ أَحَدٍ فَمَنْ تَرَکَهُ لِخَوْفٍ رَأَى مِنَ الْحَسْرَةِ مَا یَتَمَنَّى أَنَّ قَبْرَهُ کَانَ بِیَدِهِ! أَمَا تُحِبُّ أَنْ یَرَى اللَّهُ شَخْصَکَ وَ سَوَادَکَ مِمَّنْ یَدْعُو لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص؟ أَمَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً مِمَّنْ تُصَافِحُهُ الْمَلَائِکَة؟ ُ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً فِیمَنْ رَأَى وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ فَتُتْبَعَ؟ أَمَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً فِیمَنْ یُصَافِحُ رَسُولَ اللَّهِ ص؛ (ثواب الاعمال/ص۹۶)

اثر ذکر یا ذوالجلال و الاکرام در حاجت روایی

هرکه در سجده 21 مرتبه نام مقدس “یا ذوالجلال و الاکرام” رابگوید و حاجت بخواهد روا می‌شود.

به جهت برآورده شدن حوائج، مداومت بر ذکر “یا ذالجلال و الاکرام” به تعداد حداقل 9 مرتبه در روز فراموش نشود.

 مداومت بر این اسم باعث انقطاع از ما سِوَی الله است و درخواست حوائج از غیر خدا و اهل بیت(ع) از کس دیگری منفعت حقیقی نخواهد داشت.

مدامت بر این اسم، باعث پیدا کردن بزرگی و حشمت است در بین مردم.

(وَ یَبقی وَجهُ رَبِّکَ ذُوالجَلالِ وَ الإکرام )و باقی ماند ذات پروردگارت که صاحب بزرگی و شوکت مطلق است.

صاحب جلال( ذوالجلال) به کسی اطلاق می شود که تمام نعمات از اوست و صاحب غنای مطلق است. صاحب نعمت، کریم و بزرگوار نیز می باشد.

 هر که اسم مبارک “یا کَریم” راچندان بگوید که در خواب رود ملائکه بر وی دعا کنند و دعای ملائکه سریع الاجابت است

ذکر یا قاضی الحاجات

یکی از نامهای خداوند"قاضی الحاجات ” است که به عنوان “برآورده کننده آرزوها” ترجمه شده .

باید دقت کنیم که معنای صحیح “حاجت” در واقع ” نیاز ” یا ” خواسته ” است، نه آرزو. حاجت برد وسیع تری نسبت به آرزو دارد.

بدیهی است که برآورده شدن آرزوهایی مانند همسر خوب، قبولی دانشگاه و … نیز به دست خداوند است . ولی کلمه ی حاجت برد وسیع تری دارد .

• هنگامی که آب می نوشیم حاجت ما رفع تشنگی است .

• هنگامی که غذا می خوریم حاجت ما رفع گرسنگی است .

• هنگامی که می خوابیم حاجت ما تمدد اعصاب و استراحت جسم است .

• وقتی به مطب پزشکی می رویم ،حاجت ما كسب بهبودی است .

در واقع تمام اعمال ما در زندگی مربوط می شود به برآوردن حاجتی خاص .

نام مبارك ” قاضی الحاجات ” برای ما روشن می سازد كه تمام وسایل و اسبابی كه حاجت ما را برآورده می سازند فقط واسطه هستند و این خداوند است كه در واقع برآورده كننده حاجات ماست .

بطور مثال ،وقتی آب می نوشیم ،خداوند است كه ما را سیراب می كند .تصور كنید اگر آب خاصیت رفع عطش نداشت ،چگونه می توانست ما را سیراب سازد .خداوند است كه در آب خاصیت برطرف كنندگی عطش قرار داده است و در واقع خداوند است كه حاجت تشنگی ما را برآورده می سازد و ما را سیراب می فرماید .

اگر با این نگرش در این اسم خداوند تعمق بفرمایید ،می بینید برای لحظه لحظه زندگی چقدر شكر خداوند بر ما واجب می شود و متاسفانه ما غافل و قاصریم .

ذکر یا ارحم الراحمین

سيد علي بن طاووس ره باسناد خوداز حضرت صادق علیه السلام روايت مي‏کند که هرگاه او را حاجتي بود 7 مرتبه در حال سجده يا ارحم الراحمين مي‏گفت پس حاجت خود را از خدا طلب مي‏نمود؛ و فرمود هر که خدا را 7 مرتبه به اين نام بخواند:نيست او را حاجتي مگر آنکه خدايتعالي فرمايد منم ارحم الراحمين: حاجت خود را بخواه و در خبر ديگر حضرت صادق فرمايد که فرشته‏ايست در آسمان دنيا به نام اسمعيل پس هرگاه بنده‏اي هفت مرتبه بگويد يا ارحم الراحمين آن فرشته گويد خداي ارحم الراحمين صداي تو را شنيد، حاجت خود را بخواه، و از حضرت زين‏العابدين علیه السلام رسيده که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شنيد که مردي مي‏گويد يا ارحم الراحمين، پس دست بر شانه‏ي او زد و فرمود که خداي ارحم الراحمين تو را مورد توجه قرار داده، حاجت خود را بخواه.

و مؤمن بايد اميدوار به رحمت خدا باشد. که در روايت حضرت عبدالعظيم حسني ره و عبدالله سنان. و مصعد بن صدقه از حضرت صادق علیه السلام رسيده که يکي از گناهان کبيره يأس از رحمت خدا است که در سوره 12 يوسف آيه 86 فرمايد و لا تيأسوا من روح الله انه لاييأس من روح الله الا القوم الکافرون يعني از رحمت خدا نوميد مباشيد. زيرا که نوميد از رحمت نمي‏باشد مگر قوم کافران و سر آنکه خدا او را کافر شمرده آن است که اگر کسي از رحمت خدا نااميد باشد: گناه خود را بزرگتر از رحمت دانسته، پس رحمت خدا را محدود گرفته: پس معرفت به خدا و صفات خدا براي او حاصل نشده است. زيرا که رحمت خدا بي منتها است و حد و اندازه‏اي براي آن نيست و در دعاي کميل است که اللهم اني اسئلک برحمتک ألتي وسعت کل شيي‏ء يعني خدايا تو را مي‏خوانم به رحمت تو که احاطه دارد بر هر چيزي.

و در سوره 39 زمر آيه 52 فرمايد. قل يا عبادي الذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله ان الله يغفر الذنوب جميعا انه هوالغفور الرحيم يعني اي پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم بگو به آن بندگان من، کمه اسراف در گناه بر خود نموده‏اند نوميد مباشيد از رحمت خدا؛ که خدا مي‏آمرزد جميع گناهان شما را، زيرا که خدا آمرزنده و رحمت کننده است، و در اين آيه نهي از نوميدي نموده است.

بازآ بازآ هر آنچه هستي بازآ

گر کافر و گبر و بت پرستي بازآ

اين درگه ما درگه نوميدي نيست

صد بار اگر توبه شکستي بازآ

پاداش گفتن ذکر سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر

ذکر خدا، از یاد بردن هستی محدود خویش در رهگذر یاد اسمای الهی است و تداوم و استمرار آن زنگار گناهان را از روی دل می زداید؛ زیرا غفلت و فراموشی حق تعالی ، ساحت دل را مکدّر می کند.ذکر خداوند آثار و ثمرات اعجاب آور و باشکوهی دارد.ذکر سبحان الله و الحمدلله

مالک بن انس از امام صادق (ع) از پدرانش از امیر مؤمنان (ع) نقل کرده است که فرمود:نیازمندان نزد رسول خدا (ص) آمدند و گفتند:ای پیامبر خدا، توانگران مالی دارند که به وسیله آن بردگان را آزاد می کنند و ما نداریم، و برای آنان وسیله حج فراهم است ولی برای ما نیست، و آنان اموالی دارند که صدقه می دهند ولی ما نداریم، و برای آنان وسیله جهاد فراهم است ولی برای ما نیست. پیامبر (ص) فرمود:هر کس صد مرتبه «الله اکبر» بگوید پاداش آن از آزاد کردن صد برده بیشتر است، و هر کس صد مرتبه «سبحان الله» بگوید از بردن صد قربانی در حج بهتر است، و هر کس صد مرتبه «الحمد لله» بگوید فضیلت آن از فرستادن صد اسب زین دار و دهنه دار و رکاب دار در راه خدا بیشتر است، و هر کس صد مرتبه «لا اله الا الله» بگوید عمل او در آن روز از تمام مردم بهتر است، مگر کسی که بر آن بیفزاید. آن گاه امام (ع) فرمود:این سخن به گوش توانگران رسید و آنان نیز چنین کردند. پس نیازمندان بار دیگر نزد پیامبر (ص) آمدند و گفتند:ای پیامبر خدا آنچه شما گفتی به گوش توانگران رسید و آنان هم این ذکرها را گفتند. پیامبر (ص) فرمود:این فضل و بخشش خداست که آن را به هر که بخواهد عطا می کند و خداوند دارای بخشش عظیم است».

پاداش کسی که بگوید:«سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر»

1- «عن یونس بن یعقوب عن أبی عبد الله ع قال التفت رسول الله ص إلی أصحابه فقال اتخذوا جننا فقالوا یا رسول الله أ من عدو قد أظلنا فقال لا و لکن من النار قولوا سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله و الله أکبر؛ یونس بن یعقوب از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود:رسول خدا (ص) به یارانش روی کرد و فرمود:سپرهایی برای خود برگیرید. گفتند:ای پیامبر خدا، آیا از دشمنی که به ما نزدیک شده است؟ فرمود:نه، بلکه از آتش دوزخ! بگویید:سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر».

2-  ابوبصیر از امام صادق (ع) کرده است که رسول خدا (ص) فرمود:ذکر «سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر» را بسیار بگویید، زیرا این اذکار در روز رستاخیز با گروهی از فرشتگان که بعضی از آنها پیشگام و بعضی از پیش رو و پشت سر نگهبانند وارد می شوند، و این ذکرها ذخیره های نیکویی هستند».

3-ابوالجارود از امام باقر (ع) نقل کرده است که پیامبر خدا (ص) فرمود:هر کس «سبحان الله» بگوید خداوند برای او در بهشتدرختی می کارد، و هر کس «الحمد لله» بگوید خدا برای او نیز در بهشت درختی خواهد کاشت، و هر کس «لا اله الا الله» بگوید خداوند برای او هم در بهشت درختی می نشاند، و هر کس «الله اکبر» بگوید خدا در برابر آن برای او نیز درختی می کارد. پس مردی از قریش گفت:ای رسول خدا، درختان ما در بهشت فراوان است! فرمود:آری، ولی بترسید از اینکه آتشی بفرستید و آنها را بسوزانید، و این همان سخن خداوند است که می فرماید:ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا را اطاعت کنید و از پیامبرش فرمان برید و اعمال خود را تباه نکنید (محمد/ 33)».

ذکر سبحان الله و الحمدلله

4-از ابوبصیر از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمود:روزی رسول خدا (ص) به یارانش فرمود:ببینید، اگر تمام لباسها و ظروف خود را جمع کنید و آنها را روی هم بگذارید آیا به آسمان می رسد؟ گفتند:نه ای پیامبر خدا. فرمود:آیا شما را به چیزی که ریشه اش در زمین و شاخه هایش در آسمان است راهنمایی نکنم؟ گفتند:چرا، ای پیامبر خدا. فرمود:آن این است که هر یک از شما پس از خواندن نماز واجب، سی مرتبه بگوید:«سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر» که ریشه این اذکار در زمین و شاخه هایش در آسمان است. این ذکرها جلوی ویرانی، آتش سوزی، غرق شدن، افتادن در چاه، طعمه درندگان شدن، مردن بد و بلاهایی را که در آن روز بر انسان فرود می آید می گیرد، و این اذکار باقی خواهند ماند».

پاداش کسی که بگوید «سبحان الله و بحمده، سبحان الله العظیم و بحمده»

عبدالله بن سنان از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود:هر کس بگوید:«سبحان الله و بحمده، سبحان الله العظیم و بحمده» خداوند سه هزار حسنه برای او می نویسد، و سه هزار درجه برای او بالا می برد، و از این ذکر پرنده ای در بهشت خلق می کند که تسبیح خدا کند و پاداش تسبیح آن برای او باشد».

پاداش کسی که بدون تعجب بگوید «سبحان الله»

ابوالجارود از امام باقر (ع) نقل کرده است که فرمود:هر کس بی آنکه از چیزی تعجب کند بگوید «سبحان الله» خداوند از این تسبیح پرنده ای خلق می کند که دارای زبان و دو بال است و تا روز قیامت در میان تسبیح کنندگان از جانب او تسبیح خدا می گوید، و ذکر «الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر» نیز همین گونه است».

پاداش کسی که صد بار «سبحان الله» بگوید

یونس بن یعقوب می گوید:به امام صادق (ع) گفتم:آیا کسی که صد بار «سبحان الله» بگوید:در زمره کسانی است که خدا را بسیار یاد کرده اند؟ فرمود:آری».

پاداش کسی که بگوید:« الحمد لله کما هو اهله  »

زید شحام از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود:هر کس بگوید «الحمد لله کما هو أهله» نویسندگان عالم بالا از نوشتن ثواب آن درمانده می شوند. زید می گوید:پرسیدم چگونه نویسندگان عالم بالا درمانده می شوند؟ فرمود:می گویند:خداوندا، ما از غیب آگاه نیستیم، خداوند می فرماید:شما این ذکر را همان گونه که بنده من گفته است بنویسید و پاداش آن بر عهده من است».

پاداش کسی که در صبح و شام چهار مرتبه بگوید:«الحمد لله رب العالمین»

ابومشعر از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود:هر کس بامدادان چهار مرتبه بگوید:«الحمد لله رب العالمین» شکر آن روز را به جای آورده، و هر کس شامگاهان آن را بگوید شکر آن شب را ادا کرده است».

بنابر روایات، رسول خدا(ص)، در غدیر خم مردم را گرد آورد و دست علی(ع) را بلند نمود تا همگان او را ببینند و فرمود: «ای مردم، آیا من از خود شما، بر شما بیشتر ولایت ندارم؟» مردم پاسخ دادند: «آری،‌ای رسول خدا.» حضرت فرمود: «خداوند ولیّ من است و من ولیّ مؤمنین‌ هستم و نسبت به آنان از خود آنان بیشتر ولایت دارم. پس هر کس که من مولای اویم، علی مولای اوست.» رسول خدا(ص) سه‏ بار این جمله را تکرار کرد و فرمود:
«خداوندا، دوست بدار و سرپرستی کن، هر کسی که علی را دوست و سرپرست خود بداند و دشمن بدار هر کسی که او را دشمن می‌دارد و یاری نما هر کسی که او را یاری می‌نماید و به حال خود رها کن، هر کس که او را وا می‌‏گذارد.»
سپس خطاب به مردم فرمود: «حاضران این پیام را به غایبان برسانند»

روز نهم ذي‌الحجه روز عرفه و از اعياد عظيمه است، هرچند به اسم عيد ناميده نشده و روزي است که حق تعالي بندگان خويش را به عبادت و طاعت خود خوانده و مؤيد جود و احسان خود را براي ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و حقيرتر و رانده‌تر و در خشمناکترين اوقات خواهد بود.

روايت شده که حضرت امام زين‌العابدين ـ عليه‌السلام ـ شنيد در روز عرفه صداي سائلي را که از مردم سؤال مي‌نمود. فرمود: واي بر تو. آيا از غير خدا سؤال مي‌کني در اين روز و حال آن‌که اميد مي‌رود در اين روز براي بچّه‌هاي در شکم آن‌که فضل خدا شامل آنها شود و سعيد شوند و از براي اين روز اعمال چند است.

اول: غسل

دوّم: زيارت امام حسين ـ عليه‌السلام ـ که مقابل هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد بلکه بالاتر است و احاديث در کثرت فضيلت زيارت آن حضرت در اين روز متواتر است و اگر کسي توفيق يابد که در اين روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد، ثوابش کمتر از کسي که در عرفات باشد نيست، بلکه زياده و مقدّم است.

سوم: پس از نماز عصر، پيش از آن‌که مشغول به خواندن دعاهاي عرفه شود دو رکعت نماز بجا آورد در زير آسمان و اعتراف و اقرار کند نزد حق تعالي به گناهان خود تا فايز شود به ثواب عرفات و گناهانش آمرزيده شود پس مشغول شود به اعمال و ادعيه عرفه که از حُجَج طاهره ـ صلوات اللّه عليهم ـ روايت شده و آنها زياده از آن است که در اين مختصر ذکر شود.

شيخ کفعمي در مصباح فرموده: «مستحب است روزه روز عرفه براي کسي که ضعف پيدا نکند از دعا خواندن و مستحب است غسل پيش از زوال و زيارت امام حسين ـ عليه‌السلام ـ در روز و شب عرفه و چون وقت زوال شد، زير آسمان رود و نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نيکو به جاي آورد و چون فارغ شود دو رکعت نماز کند در رکعت اوّل بعد از حمد توحيد و در دوم پس از حمد قُل يا اَيهَا الْکافِروُنَ بخواند. پس از آن چهار رکعت نماز گزارد در هر رکعت پس از حمد توحيد پنجاه مرتبه بخواند.اين نماز همان نماز حضرت اميرالمؤمنين ـ عليه‌السلام ـ است.

شد دل عالم پریشان و حزین

در عــزایت ای امام پنجــمین

ای شهید زهر کینه السلام

چشمه نور مدینه السلام

شهادت پنجمین ستاره عالم تاب، امام محمد باقر «علیه‌السلام» تسلیت باد.

وصیت‌نامه شهید محسن حججی را با هم می‌خوانیم

حالا که دستهایم بسته است می‌نویسم نه با قلم که با نگاه و نه با جوهر که با خون، رو به دوربین ایستاده‌ام و ایستاده‌ام رو به همه شما، رو به رفقا، رو به خانواده‌ام، رو به رهبر عزیزم و رو به حرم. حرامزاده‌ای خنجر به دست است و دوست دارد که من بترسم و حالا که اینجا در این خیمه‌گاهم هیچ ترسی در من نیست. تصویرم را ببرید پیشکش رهبر عزیز و امامم سید علی خامنه‌ای و فرمانده‌ام حاج قاسم و به رهبرم بگویید که «اگر در بین مردمان زمان خودت و کلامت غریبید ما اینجا برای اجرای فرمان شما آمده‌ایم و آماده تا سرمان برود و سر شما سلامت باشد».

آسمان اینجا شبیه هیچ‌جا نیست حتی آسمان روستای دورک و وزوه که در اردوی جهادی دیده‌ام یا آسمان بیابان‌های سال‌های خدمتم، اینجا بوی دود و خون می‌آید. کم‌کم انگار لحظه دیدار است ولی این لحظه‌های آخر که حرامیان دوره‌ام کرده‌اند می‌خواهم قصه بگویم و قصه که می‌گویم کمی دلم هوایی علی کوچولویم می‌شود ولی خدا وعده داده که جای شهید را برای خانواده‌اش پر می‌کند، اما حتماً قصه‌ام را برای علی وقتی بزرگ شد بخوانید.

قصه کودکی‌ام که با پدرم در روضه‌های مولا اباعبدالله الحسین(ع) شرکت می‌کردم، قصه لرزش شانه‌های پدر و من که نمی‌دانستم برای چیست. پدرم با اینکه کارگری ساده بود همیشه از خاطرات حضورش در دفاع مقدس می‌گفت و توصیه می‌کرد.

«پسرم، دفاع مقدس و رشادت و مجاهدت برای اسلام و دین هیچ‌وقت تمام‌شدنی نیست و تا دنیا هست مبارزه بین حق و باطل هم خواهد بود ان‌شاءالله روزی هم نوبت تو خواهد شد.»

دوران کودکی و مادری که کلید رفتنم به قتلگاه در دستان اوست و او بود که اجازه داد. مادرم همیشه می‌گفت «تو را محسن نام گذاشتم به‌یاد محسن سقط‌شده خانم حضرت زهرا(س)». مادر جان، اولین باری که به سوریه اعزام شدم دریچه‌های بزرگی به‌رویم باز شد اما نمی‌دانم اشکال کارم چه بود که خداوند مرا نخریدبازگشتم و چهل هفته به جمکران رفتم و از خداوند طلب باز شدن مسیر پروازم را کردم. تا اینکه یک روز فهمیدم مشکل رضایت مادر است. تصمیم گرفتم و آمدم به دست و پای تو افتادم و التماست کردم و گفتم مگر خودت مرا وقف و نذر خانم فاطمه زهرا(س) نکردی و نامم را محسن نگذاشتی، مادرجان، حرم خانم زینب(س) در خطر است اجازه بده بروم. مادرم…. نکند لحظه‌ای شک کنی به رضایتت که من شفاعت‌کننده‌ات خواهم بود و اگر در دنیا عصای دستت نشدم در عقبی نزد حضرت زهرا(س) سرم را به‌دست بگیر و سرفراز باش چون ام‌وهب.

مادر، یادت هست سال‌های کودکی و مدرسه، پس از دبستان و مقاطع تحصیلی و بالاتر، همیشه احساس می‌کردم گمشده‌ای دارم و این‌قدر به مادرمان حضرت زهرا(س) متوسل شدم تا در سال 1385 و اوج جوانی مسیری را برایم روشن کردند و آن مسیر آشنایی با شهید کاظمی و حضور در مؤسسه‌ای تربیتی‌فرهنگی به همین نام بود

همان سال‌ها بود که مسیر زندگی‌ام را پیدا کردم و حاج احمد کاظمی شد الگوی زندگی و یار لحظه لحظه زندگی من، خیلی زود حاج احمد دستم را گرفت و با شرکت در اردوهای جهادی، هیئت، کار فرهنگی و مطالعه و کتاب‌خوانی رشد کردم. انگار حاج احمد دستم را گرفت و ره صدساله را به‌سرعت پیمودم. سربازی و خدمت در مناطقی دورافتاده را انتخاب کردم و تو مادر، ببخش که آن روزها مثل همیشه چقدر نگرانم بودی.

و ازدواج که آرزوی شما بود، با دختری که به‌واسطه شهدا با او آشنا شدم و خدا را شاکرم که حاج احمد از دختران پاکدامنش نصیبم کرده است، همنام حضرت زهرا(س) و از خانواده‌ای که به‌شرط اینکه به‌دلیل نداشتن فرزند پسر برایشان فرزند خوب و باایمانی باشم دختر مؤمن و پاکدامنشان را با مهریه‌ای ساده به‌عقدم درآوردند و من هم تنها خواسته‌ام از ایشان مهیا‌کردن زندگی برای رسیدن به سعادت و شهادت بود و با کمکِ هم، زندگی مهدوی(عج) را تشکیل دادیم، خانواده‌ای که در روزهای نبودنم و جهادم همسر و فرزندم را در سایه محبتشان گرفتند و من دلم قرص بود که همسر و فرزندم جز غم دوری و دلتنگی غمی نداشته باشند، همین جا بود که احساس کردم یکی از راه‌های رسیدن به خداوند متعال و قرار گرفتن در مسیر اسلام و انقلاب عضویت در سپاه است و همین جا بود که باز حاج احمد کمکم کرد و لیاقت پوشیدن لباس سبز پاسداری را نصیبم کرد.

و همسرم و همسرم…، می‌دانم و می‌بینم دست حضرت زینب(س) که قلب آشوبت را آرام می‌کند، همسرم شفاعتی که همسر وهب از مولا اباعبدالله شرط اجازه میدان رفتن وهب گذاشت طلب تو. خاطرات مشترکمان دلبستگی نمی‌آورد برایم، بلکه مطمئنم می‌کند که محکمتر به قتلگاه قدم بگذارم چون تو استوارتر از همیشه علی عزیزمان را بزرگ خواهی کرد و منتظر باش که در ظهور حضرت حجت به‌اقتدای پدر سربازی کند.

حالا انگار سبکتر از همیشه‌ام و خنجر روی بازویم نیست و شاید بوی خون است که می‌آید، بوی مجلس هیئت مؤسسه و شبهای قدر و یاد حاج حسین به‌خیر که گفت مؤسسه خون می‌خواهد و این قطره‌ها که بر خنجر می‌غلطد ارزانی حاج احمدی که مسیر شیب‌الخضیب شدنم را هموار کرد.

خدّالتریب شدنم را از مسجد فاطمه الزهرای(ع) دورک شروع کردم و به خاک آلودم تمام جسمم را تا برای مردمی که عاشق مولایند مسجد بسازیم. روی زمینی نیستم که می‌بینید، ملائک صف به صفند کاش همه چیز واقعی بود درد پهلویم کاش ساکت نمی‌شد و حالا منتظر روضه قتلگاهم، حتماً سخت است برایتان خواندن ولی برای من نور سید و سالار شهیدان دشت را روشن کرده است.

اینجا رضاً برضاک را می‌خواهم زمزمه کنم. انگار پوست دستم را بین دو انگشت فشردند و من مولای بی‌سر را می‌بینم که هم‌دوش زینب آمده‌اند و بوی یاس و خون در آمیخته هستم. حرامیان در شعله‌های شرارت می‌سوزند و من بدن بی‌پیکرم را می‌گذارم برای گمنامی برای خاک زمین

تسنیم

تربیت هم ساختن است هم پرورش

از نظر علمای تربیت قدیم ، قسمتی از اخلاقیات را باید در وجود فرد تکوین کرد .یعنی فضایل را به سوی ملکات در انسان ایجاد نمود .

از نگاه ایشان ، تربیت فن تشکیل «عادت »است انسان در ابتدا حکم ماده ای شل وقابل انعقادی مثل گچ را دارد که آن را در آب که می ریزند شل است وبعد سفت می شود .

کتاب تعلیم وتربیت در اسلام ؛ شهید مطهری

امیر المومنین علی (علیه السلام )

علم دو نوع است :یکی علم  شنیده شده یعنی فرا گرفته شده از خارج ودیگری علم مطبوع

علم مطبوع آن علمی که از طبیعت وسرشت انسان سرچشمه می گیرد ، علمی که انسان از دیگری یاد نگرفته ومعلوم است که همان قوه ابتکار شخص است .

علم مسموع اگر علم مطبوع نباشد فایده ندارد ، وواقعا هم همین جور است .این را در تجربه ها درک کرده اید ؛ افرادی هستند که اصلا علم مطبوع ندارند . منشاء آن هم اغلب سوأ تعلیم وسوء تربیت است ، نه اینکه استعدادش را نداشته اند .تربیت وتعلیم جوری نبوده که آن نیروی مطبوع او را به حرکت در آورد وپرورش بدهد .

متن عربی

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرى، الصِّدّیقِ الشَّهیدِ، صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً، کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَوْلِیائِکَ

ترجمه فارسی

پرودگارا، ‌بر علی بن موسی الرضای برگزیده درود و رحمت فرست . آن پیشوای پارسا و منزه و حجت تو بر هر که روی زمین و زیر خاک است. بر آن صدیق شهید درود و رحمت فراوان فرست، ‌درودی کامل و بالنده و از پی هم و پیاپی و پی در پی، ‌همچون برترین و درود و رحمتی که بر هریک از اولیائت فرستادی. 

از تمامی دوستان التماس دعا دارم

سخن گهربار از امام رضا(ع)

امام رضا (ع) می‌فرمایند: بعد از انجام‌ واجبات‌، کاری‌ بهتر از ایجاد خوشحالی‌ برای‌ مؤمن، نزد خداوند بزرگ‌ نیست‌. که امیدواریم همه از عمل کنندگان به احادیث گهربار امامان معصوم (ع) باشیم چراکه عمل به سخنان معصومین (ع) می‌تواند راه‌گشای زندگی ما باشد.

امام رضا (ع) می‌فرمایند:

1. زمانی‌ بر مردم‌ خواهد آمد که‌ در آن‌ عافیت‌ 10 جزء است‌، که‌ 9 جزء آن‌ در کناره‌گیری‌ از مردم‌ و یک‌ جزء آن‌ در خاموشی‌ است‌

2. بخیل‌ را آسایشی‌ نیست‌، حسود را خوشی‌ و لذتی‌ نیست‌، زمامدار را وفایی‌ نیست‌ و دروغگو را مروت‌ و مردانگی‌ نیست.‌

3. ایمان‌ چهار رکن‌ است‌: توکل‌ بر خدا، رضا به‌ قضای‌ خدا، تسلیم‌ به‌ امرخدا، واگذاشتن‌ کار به‌ خدا

4. بعد از انجام‌ واجبات‌، کاری‌ بهتر از ایجاد خوشحالی‌ برای‌ مؤمن‌، نزد خداوند بزرگ‌ نیست‌.

5. پنج‌ چیز است‌ که‌ در هر کس‌ نباشد امید چیزی‌ از دنیا و آخرت‌ به‌ او نداشته‌ باش‌: کسی‌ که‌ در نهادش‌ اعتماد نبینی‌ و کسی‌ که‌ در سرشتش‌ کرم‌ نیابی‌ و کسی‌ که‌ در خلق‌ و خوی‌اش‌ استواری‌ نبینی‌ و کسی‌ که‌ در نفسش‌ نجابت‌ نیابی‌ و کسی‌ که‌ از خدایش‌ ترسناک‌ نباشد.

6. هر که می‌خواهد معده‌اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد.

7. هر چیز سودمند و نیروزا برای جسم که موجب تقویت بدن می‌شود، حلال است و هر چیز زیان‌آور که نیروی آدمی را می‌گیرد یا کشنده است، حرام است.

8. بکوشید که زمانتان را به چهار بخش تقسیم کنید: زمانی برای مناجات با خدا، زمانی برای تأمین معاش، زمانی برای معاشرت با برادران و معتمدانی که عیب‌هایتان را به شما می‌شناسانند و در دل شما را دوست دارند و ساعتی برای کسب لذّت‌های حلال. با بخش چهارم توانایی انجام دادن سه بخش دیگر را به دست می‌آورید.

تحف‌العقول‌، ص‌ 470

تحف‌العقول‌، ص‌ 473

تحف‌ العقول‌، ص‌ 469

بحارلانوار، ج‌ 78، ص‌ 347

چرا به امامزاده احمدبن موسی شاهچراغ در شیراز، شاه چراغ می گویند؟ 

شاهچراغ یا شاه چراغ آرامگاهی معروف و متبرک است که امروزه به صورت یکی از مهمترین نقاط دیدنی شیراز تبدیل شده است. آرامگاه شاهچراغ محل خاکسپاری میر سید احمد، پسر امام موسی کاظم، امام هفتم شیعیان است و از اینرو شاهچراغ زیارتگاه بسیاری از شیعیان گشته است. احمدبن موسی شاهچراغ؛ پسر ارشد امام موسی کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع) در راه پیوستن به برادر خود به سوی خراسان سفر نمود ولی در راه توسط افراد مأمون، خلیفه عباسی، در شهر شیراز به شهادت رسید.

شناسنامه شاهچراغ
نام: احمد
لقب: شاهچراغ، سید‌السادات
کنیه: ابوعبدالله
پدر: امام موسی کاظم علیه السلام
مادر: امّ احمد
تاریخ ولادت: نامشخص
تاریخ شهادت: بین سال‌های 203 تا 218 هجری قمری
قاتل: قتلغ خان(حاکم شیراز) به فرمان مأمون عباسی
محل دفن: شیراز
ولادت حضرت احمدبن موسی شاه چراغ
تاریخ دقیق تولد حضرت احمدبن موسی شاه چراغ (شاهچراغ )سلام الله علیه مشخص نیست. اخیراً در شورای فرهنگ عمومی استان فارس نامگذاری یک روز به نام بزرگداشت آن حضرت مطرح شد و متولیان امر تصمیم گرفتند که روز تولد آن حضرت را به عنوان مراسم بزرگداشت انتخاب کنند. لذا برای مشخص شدن روز دقیق تولد، مورخان و محققان تحقیقات خود را آغاز کردند. اما پس از بررسی های به عمل آمده کارشناسان به این نتیجه رسیدند که روز تولد حضرت شاهچراغ بدرستی مشخص نیست و در این خصوص نقلهای متفاوتی وجود دارد. از این رو تصمیم بر این شد که در دهه کرامت یعنی حدفاصل تولد حضرت معصومه سلام الله علیها و امام رضا علیه السلام یک روز به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمدبن موسی «شاهچراغ» تعیین شود.
پدر و مادر حضرت احمدبن موسی شاهچراغ
حضرت سید امیر احمد(ع) ملقب به شاهچراغ و سیدالسادات، فرزند بزرگوار امام موسی کاظم علیه السلام است. مادر وی، مشهور به «ام احمد»، مادر بعضی از فرزندان حضرت موسی بن جعفر(ع) بوده است. ایشان داناترین، پرهیزگارترین و گرامی ترین زنان در نزد آن حضرت بودند و حضرت اسرار خود را به وی می گفتند و امانتشان را نزد وی به ودیعه می گذاشتند.

دلیل نامگذاری احمدبن موسی،به شاهچراغ 

تا زمان امیر عضدالدوله دیلمی کسی از مدفن حضرت احمد ابن موسی (ع) اطلاعی نداشت و آنچه روی قبر را پوشانده بود تل گلی بیش به نظر نمی رسید که در اطراف آن، خانه های متعدد ساخته و مسکن اهالی بود.

 از جمله پیرزنی در پایین آن تل، خانه ای گلی داشت و در هر شب جمعه، ثلث آخر شب می دید چراغی در نهایت روشنایی در بالای تل خاک می درخشد و تا طلوع صبح روشن است، چند شب جمعه مراقب می بود، روشنایی چراغ به همین کیفیت ادامه داشت با خود اندیشید شاید در این مکان،مقبره یکی از امامزادگان یا اولیاء الله باشد،بهتر آن است که امیر عضدالدوله را بر این امر آگاه نمایم،هنگام روز پیرزن به همین قصد به سرای امیر عضدالدوله دیلمی رفت و کیفیت آنچه را دیده بود به عرض رسانید.امیر و حاضرین از بیانش در تعجب شدند.

درباریان که این موضوع را باور نکرده بودند، هر کدام به سلیقه خود چیزی بیان کردند.اما امیر که مردی روشن ضمیر بود و باطنی پاک و خالی از غرض داشت فرمود:اولین شب جمعه شخصا به خانه پیرزن می روم تا از موضوع آگاه شوم.چون شب جمعه فرا رسید شاه به خانه پیرزن آمده و دور از خدم و حشم آنجا خوابید و پیرزن را فرمود هر وقت چراغ روشن گردید مرا بیدار کن .چون ثلث آخر شب شد پیرزن بر حسب معمول روشنایی پرنوری قوی تر از دیگر شب های جمعه مشاهده کرد و از شدت شعفی که به وی دست داده بود بر بالین امیر عضدالدوله آمده و بی اختیار سه مرتبه فریاد زد: « شاه! چراغ».

امیر بیدار شد و ناگهانی از خواب پریده و چشمش را متوجه سمتی نمود که پیرزن چراغ را به او نشان می داد و چون علنا و آشکارا چشمش نور چراغ را دید در شگفتی عجیب بماند و چون رو به سمت چراغ بر بالای تل برآمد اثری از چراغ ندید و چون به پایین آمد باز نور چراغ با روشنایی زیاد خود نمایی می کرد،خلاصه اینکه امیر شخصی را جهت کاوش در آن منطقه مامور می کند و….. مقبره فرزند ارشد موسی بن جعفر(ع) حضرت شاهچراغ پیدا می گردد و به دستور امیر بر بالای آن جایگاهی ساخته می شود که تا امروز زیارتگاه عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت می باشد.

زیارتگاه شاهچراغ مهم شیعیان، از لحاظ توریسم مذهبی نیز شیراز را جزو نقاط مهم ایران قرار داده است به نحوی که همه ساله زائران بسیاری برای زیارت مکان مقدس شاهچراغ به شیراز مسافرت می نمایند.

گردآوری : بخش  گردشگری بیتوته

منابع:

awzah.net
anobanini.ir

ذیقعده شد و بهار ایران آمد 
در مشهد و قم دو گنج پنهان آمد
در روز یکم کریمه آل رسول (ص) 

در یازدهم شاه خراسان آمد . . .

میلاد گلهای حضرت رسول (ص) مبارک باد

حجاب وعفاف از مهم ترین ارزش های جوامع اسلامی می باشد ، با رعایت آن می توان به بالاترین قله های عرفانی دست پیدا کرد وسازمان صدا وسیما   به عنوان یکی از نهادهای تاثیر گذار فرهنگی در کشور می باشد ودارای سیاست های برنامه سازی برگرفته از ارزش های اسلامی واز آن جایی که خانواده نیز به عنوان نهادی موثر در تعریف هنجارها وارزش ها وتربیت افراد عمل می کند  الگو دهی وهدایت افکار عمومی در حمایت از تشکیل وتحکیم نهاد خانواده و رعایت حجاب وعفاف در جامعه مطابق ارزش های اسلامی یکی از سیاست های تولید برنامه در سازمان صدا وسیما است . 

اهمیت  موضوع از آن جهت است که با توجه به وضع کنونی حجاب در جامعه مدیران رسانه ملی باآگاهی کامل و  برنامه سازی منسجم  می توانند گامی موثر در رشد وتعالی حجاب وعفاف بردارند چرا که اکثر قشر مردم از رسانه الگوگیری می کننذ ودر این راستا طلاب علوم دینی برای تبین حجاب می توانند راهنمایی خوبی باشند .

منبع شناسی تخصصی          

لغت نامه فارسی

1.     دهخدا

2.     معین

3.     عبید

4.     مجمع الفرس ، محمد قاسم بن حاج محمد کاشانی

5.     معیار جمالی ،  شمس فخر اصفهانی

6.     فرهنگ معاصر  فارسی ،  غلام حسین صدری افشار

7.     فرهنگ نفیسی،  ناظم الاطباء ( میرزا علی اکبر خان نفیسی )

8.     فرهنگ فارسی ، غلامرضا انصاف پور

لغت نامه عربی

1.     العین ، خلیل بن احمد فراهیدی

2.     لسان العرب ، ابن منظور محمد مکرم

3.     المنجد الوسیط ، ابراهیم انیس ودیگران

4.     شرح المصطلحات کاملیه،  جمعی از نویسندگان

5.     المبین ،  فی اصطلاحات حکماو متکللمین

6.     مفردات راغب اصفهانی

7.     القاموس المحیط، الفیروز آبادی

8.     کتاب قلم معرفی اصطلاحات فقهی واصولی

9.     فرهنگ تشریعی اصول،  عیسی ولایی

10.           کتاب فرهنگ اصطلاحات فقهی ،دکتر آیت الله مختاری مازندرانی

11.           فرهنگ اصطلاحات ومفاهیم سیاسی قرآن ،عبدالله نظر زاده

12.           فرهنگ اصطلاحات تفسیر وعلوم قرآن ، حسین علی شیدان شید

13.           فرهنگ اصطلاحات قرآنی ، محمد یوسف حریری

14.           فرهنگ اصطلاحات حدیث ، محد یوسف حریری

15.           فرهنگ اصطلاحات حدیث ، محمد یوسف حریری

16.            درایه الحدیث ، کاظم مدیر شانه چی

17.           اصطلاحات عرفانی ، کشف الحجوب

18.           اصطلاحات عرفانی ، جعفر سجادی

 جمله نویسی در نویسندگی

برای این که مطلب روان باشد راهکارهایی وجود دارد از قبیل

1.      جمله های طولانی وتو در تو ومتزلزل استفاده نکنید .

2.      شباهت به رمان وداستان نداشته باشد .

3.      همان طور که سخن می گوییم بنویسیم .(تبدیل گفتار به نوشتار )

4.      از جملات بلند استفاده نکنیم

5.      در نوشته های علمی ، کلی گویی ، ابهام ، ارایه های ادبی استفاده نکنیم .

6.       از عبارت فخر فروشانه استفاده نکنیم .

عوامل روان نبودن مطلب

1.       استفاده از طولانی بودن جمله

2.       پیچیدگی ساختار جمله

3.       رعایت نکردن تسلسل در جمله

چند تمرین در نویسندگی

1.      چشمان خود را ببنید وآن چیزی که در ذهن درگیر است چند سطر بنویسیم .

2.      درباره چیزهای بدیهی ، مثلا روزهای تعطیل ، چند خط بنویسیم .

3.      جمله ای را باز کنید ودر اولین سطر تامل کنید وبقیه را خودتان بنویسید .

4.      سه کلمه درباره امر متنفر یا خوشایند است را بنویسید وبه یک نوشته کوچک تبدیل کنید .

5.      مربی جمله ای ناتمام بگویید وشما آن را کامل کنید .

6.       چیزی را زنده بنگارید وآن را به زبان خودشان بنویسید .(جان بخشی اشیا)

7.      استفاده از کتاب های معروف .داستان وراستان

خطا در ساده نویسی

باید ساده وروان باشد تا مخاطب آن بتواند یاد بگیرد ومفهوم را برساند.

خطا در واضح نویسی

1.       از مواردی که باعث ابهام می شود جلوگیری شود .

2.      ابهام در واژه اثر هنری ( ابهام مربوط به شخص یا هنر )

3.      ابهام به سبب حرف بیجاست .

4.      گاهی ابهام در مرجع ضمیر است

دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

 بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِیتِکَ ولا تَضْرِبْنی بِسیاطِ نَقْمَتِکَ  وزَحْزحْنی فیهِ من موجِباتِ  سَخَطِکَ بِمَنّکَ وأیادیکَ یا مُنْتهى رَغْبـةَ الرّاغبینَ.

خدایا در این روز مرا به نفس سرکشم, وامگذار تا پی طغیان و نارضایتی تو روم و مرا با تازیانه خشم و غضبت ادب مکن، مرا از موجبات ناخرسندیت, بر کنار بدار، به حق مهربانی و نعمت نوازیت، ای نهایت آرزوی مشتاقان

یک روز می افتد ؛

آن اتفاق خوب را می گویم …

من به افتادنی که برخاستن اوست ایمان دارم ؛

هر لحظه ، هر روز ، هر جمعه …

السلام علیک یا صاحب الزمان عج

 (خ) مثل خواهر
الف و ب و………………… خ
داشتم الفبا را هجی میکردم
به (خ) که رسیدم
بغضی عجیب تمام وجودم را در خود گرفت
خ مثل خواهر………………
خواهر نازنینم ای مهربانترین دوست داشتنی ام
غم از دست دادنت
آنچنان وجودم را در خود مچاله کرده…..
که نمی گنجد در عمق باورم نبودنت
کاش فرصتی دوباره بود ..
برای بوییدنت… نوازش دستانت و خیره شدن به چشمان زیبایت
کاش فرصتی داشتم 
برای دوباره تماشا کردنت
مهربان خواهرم..
نوشته هایم برای از تو گفتن سیراب نمیشوند
چرا رفتی..؟
اصلا چگونه رفتی که …
خاطراتت اینگونه زنده اند
گویی که هستی
هر چه مینویسم از یادت تهی نمیشوم
ذهنم سرشار از بودن توست
اما من… شوق بودنت را میخواهم
زیرا که در این هیاهوی پر آشوب
روزهای بی تو پوچ و سردند……………
(تقدیم به تمام کسانی که همچو من طعم فراق را چشیده اند) 

شاعر :سما قنبری

 نماز سلمان در روز آخر رجب (مفاتیح الجنان)
اعمال مخصوصه ماه رجب: روز آخر رجب، خواندن نماز سلمان به اين صورت كه ده ركعت نماز گذارد، بعد از هر دو ركعت سلام دهد و در هر ركعت‏ يك مرتبه سوره «حمد»، سه مرتبه «توحيد» و سه مرتبه «قل يا ايّها الكافرون» را خوانده و پس از هر سلام‏ دستها را بلند كند و بگويد:

لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ

معبودى جز خدا نيست، يگانه و بى‏ شريك است، فرمانروايى و سپاس تنها براى اوست،

يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

زنده مى ‏كند و مى‏ ميراند، و اوست‏ زنده‏ اى كه نمى‏ ميرد، خير به دست اوست و او بر هر كارى تواناست.

سپس بگوید:

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.

بر محمّد و خاندان پاكش‏ درود فرست، و جنبش و نيرويى جز به خدا نيست، خداى برتر و بزرگ.

پس دستها را بر روى خود كشد و حاجات خود را بطلبد و از فواید این نماز نباید غفلت نمود که بسیار است.

روایت کرده اند از سلمان فارسی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که فرمودند:

لِكُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيَالِيهِ صَلَاةٌ مُنْفَرِدَةٌ فَمَنْ صَلَّى فِي التَّاسِعَ عَشَرَه أَرْبَعاً بِالْحَمْدِ[1] وَ آيَةِ الْكُرْسِيِّ[2] خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً وَ التَّوْحِيدِ[3] كَذَلِكَ

برای هر شب از شبهای این ماه به طور جداگانه نمازی ذکر گردیده پس هر کس در شب نوزدهم این نماز را بخواند، چهار رکعت در هر رکعت، یک بار سوره حمد و پانزده بار آیه الکرسی، و پانزده بار سوره توحید قرائت شود، 

أُعْطِيَ كَثَوَابِ مُوسَى ع وَ كَانَ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ ثَوَابُ شَهِيدٍ وَ يَبْعَثُ اللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ مَعَ مَلَائِكَتِهِ ثَلَاثَ بِشَارَاتٍ

خداوند همانند ثواب‌هايى كه به حضرت موسى-عليه السّلام-عطا كرده به او عطا مى‌كند و در برابر هر حرف، ثواب يك شهيد براى او نوشته شود و نيز خداوند سبحان همراه با فرشتگان  سه بشارت به او مى‌دهد: 

أَنْ لَا يَفْضَحَهُ اللَّهُ فِي الْمَوْقِفِ وَ أَنْ لَا يُحَاسِبَهُ وَ أَنْ يُقَالَ لَهُ ادْخُلِ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ 

نخست اين‌كه او را در جايگاه ايستادن مردم در قيامت رسوا نمى‌كند. دوم اين‌كه از او حساب نمى‌كشد. سوم اين‌كه بدون حساب وارد بهشت مى‌شود

فضيلت و اهميت ماه رجب

گرچه همه زمان ها مخلوق خداست ليكن برخى از آنها از شرافت و ويژگى خاصى برخوردار است. درست است كه همه ماه هاى سال، پرتوى از قدرت جهان آفرين است; امّا سه ماه رجب، شعبان و رمضان، داراى امتياز و برجستگى ويژه اى هستند. در عصر جاهليت، مردم ماه رجب را گرامى مى داشتند.

پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله)مى فرمايد: رجب، «شهرالله الأصمّ» است; و بدان سبب آن را «اصمّ» ناميدند كه هيچ ماهى به پايه عظمت آن نمى رسد; مردم زمان جاهليت به رجب حرمت مى نهادند و آنگاه كه اسلام درخشيدن گرفت، بر حرمت آن افزود. بدانيد كه رجب، ماه خدا شعبان، ماه من و رمضان، ماه امت من است پس هركس يك روز از رجب را روزه بدارد، مستحقّ رضوان الهى گردد و روزه اش غضب الهى را خاموش كند و خداوند درى از درهاى جهنّم را بر او ببندد. اگر كسى به اندازه تمام زمين طلا انفاق كند، برتر از روزه يك روز آن نخواهد بود… هرگاه شب شود، دعايش مستجاب خواهد بود: يا در دنيابه او عطا خواهد شد و يا براى آخرت او ذخيره مى شود… حضرت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) سپس ثواب دو، سه، چهار، پنج، تا سى روز، روزه ماه رجب را تك تك با توضيح كامل بيان فرمود.(1)

در همين زمينه امام كاظم(عليه السلام) مى فرمايد: رجب، نام نهرى در بهشت است كه از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است; بنابراين هركس يك روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند از آن نهر به او خواهد نوشاند.(2)

همچنين آن حضرت در روايت ديگرى مى فرمايد: رجب، ماه عظيمى است كه خداوند، اعمال نيك را در آن چند برابر مى فرمايد و گناهان را در آن محو مى كند. پس هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد، به اندازه مسير يك سال از جهنّم دور و هركس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مى شود.(3)

اسوه اهل معرفت و عبادت، مرحوم سيدبن طاوس در مورد افرادى كه قبل از اسلام در دوره جاهليت، مورد ظلم و ستم ديگران قرار گرفتند اما به انتظار ماه رجب نشستند و در آن ماه پربركت، خداى را بخواندند و حضرت حق، دعايشان را مستجاب فرمود و بلا و گرفتارى را از آنها بگرداند، چند داستان نقل كرده است كه ما يكى از آن ها را در اينجا مى آوريم: شخصى، گذارش به مردى افتاد كه نابينا، بيمار و خانه نشين شده بود. او از ديگران پرسيد: چرا اين بيمار گرفتار، از خداى متعال عافيت نمى خواهد؟ به او پاسخ دادند آيا او را نمى شناسى؟ او به نفرين شخصى به نام «عياض» گرفتار شده است.

او گفت: عياض را فراخوانيد تا ماجراى اين مرد نابينا را براى ما بازگويد. وقتى عياض آمد به او گفت: داستان پسران «ضيعا» را كه اين مرد از جمع آنهاست براى ما بگو; عياض گفت: اين داستان از داستان هاى دوره جاهليت است; و من دوست ندارم پس از آمدن اسلام، ديگر آن را بازگويم. آن شخص گفت: شايسته است كه آن را براى ما بازگويى. عياض گفت: پسران ضيعا، ده نفر بودند و خواهرى داشتند كه همسر من بود. آنان با من درگير شدند و همسرم را از من جدا كردند. من هرچه آنان را به خداوند سوگند دادم و احترام خويشى و قرابت را يادآورى كردم، فايده اى نبخشيد. من صبر كردم تا ماه رجب، اين ماه محترم الهى فرا رسيد و آنگاه دست به دعا برداشتم و با حال خستگى و درماندگى خداى را بخواندم و تقاضا كردم كه همه شان نابود و يكى شان نابينا و زمين گير شود. خداى متعال دعايم را مستجاب فرمود و همه شان نابود شدند

جز اين مرد، كه نابينا و خانه نشين شده است.

بارى در كرامت و فضيلت اين ماه، حضرت امام صادق(عليه السلام) نيز مى فرمايد: آن گاه كه قيامت برپا شود، منادى الهى فرياد زند: «أين الرجبيّون؟»; كجايند آنانكه ماه رجب را گرامى داشتند و از آن، بهره ها بردند؟ از آن انبوه جمعيت، گروهى برخيزند كه نور جمالشان محشر را روشن كند. بر سر آنان تاج هاى شاهى كه مرصّع به درّ و ياقوت است، قرار دارد و در طرف راست هرنفر از آنان هزار فرشته، در سمت چپ نيز هزار فرشته به او كرامت و تعظيم الهى را تبريك گويند. از جانب الهى ندا آيد: بندگان و كنيزانم، به عزت و جلالم سوگند، شما را جاى و مقام گرامى و عطاياى فراوان دهم و شما را در جايى جاى دهم كه از زير آن نهرها جارى است و شما در آن جاويد خواهيد بود زيرا شما داوطلبانه براى من در ماهى كه من بزرگش داشتم روزه گرفتيد. سپس، خطاب به فرشتگان فرمايد: فرشتگان من! بندگان و كنيزان را به بهشت داخل كنيد. در اينجا حضرت صادق(عليه السلام) فرمود: اين پاداش، براى كسى است كه گرچه يك روز از اول يا وسط يا آخر ماه رجب را روزه بدارد.(4)

پيامبر گرامى ما در بيان عظمت و اهميت ماه رجب مى فرمايد: خداى متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى به نام «داعى» قرار داده است. هرگاه ماه رجب فرا رسد، آن فرشته دعوت كننده، هرشب تا به صبح گويد: خوشا به حال كسانى كه به ذكر الهى مشغولند; خوشا به حال كسانى كه با ميل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا آرند. و خداوند مى فرمايد: من همنشين كسى هستم كه با من همنشين باشد، و مطيع كسى هستم كه فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام كسى را كه از من طلب آمرزش كند. اين ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است; هركس مرا در اين ماه بخواند، پاسخ مثبت دهم; و هركس از من چيزى بخواهد، به او عطا كنم; و هركس از من هدايت جويد، هدايتش كنم.(5)

من اين ماه را وسيله ارتباط بين خود و بندگانم قرار داده ام پس هركس به آن چنگ زند، به من مى رسد.(6)

گرچه تمام ماه رجب، نزد خداوند و اولياء گراميش عزيز و ارجمند است ليكن برخى از اوقات آن، فضيلت ويژه اى دارد; مثلا اوّلين شب جمعه ماه رجب، داراى امتيازى بزرگ است. پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: از اولين شب جمعه ماه رجب غافل نشويد; فرشتگان آن را «ليلة الرغائب» مى نامند. چرا كه وقتى يك سوم از شب گذشت، هيچ فرشته اى نيست مگر اينكه در كنار كعبه مشرفه آيد; آنگاه خداوند نظر مرحمت به آنان كند و فرمايد: فرشتگانم! هرچه خواهيد از من بخواهيد. فرشتگان گويند: بارالها حاجت و خواسته ما آن است كه روزه داران ماه رجب را بيامرزى; خداوند متعال فرمايد: آمرزيدم.(7)

يكى از كارهاى مهم و شايسته در ماه رجب، كمك به مستمندان است. امام صادق(عليه السلام) از پدران گراميش از امام على(عليه السلام) نقل مى كند كه آن حضرت فرمود:…هركس به خاطر خدا در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند وى را آنچنان اكرام فرمايد كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بر قلب انسانى خطور كرده باشد.(8)

در بيان فضيلت ماه رجب، به همين چند حديث شريف بسنده مى كنيم و مى گوييم: اگر هيچ حادثه اى در ماه رجب رخ نمى داد، باز هم رجب ارزش خاص و ويژگى استثنائى خود را داشت; ليكن حوادثى در آن به وقوع پيوسته است كه موجب شرافت و كرامت مضاعف اين ماه شده است. آن حوادث عبارتند از:

الف: ولادت امام هادى(عليه السلام) در دوم يا پنجم رجب (بنابر روايتى); گرچه قول ديگر هم هست.

ب: ولادت حضرت امام جواد(عليه السلام) در دهم اين ماه، گرچه قول ديگر هم هست.

ج: ولادت مبارك امام على(عليه السلام) در خانه كعبه معظمه در سيزدهم ماه رجب، ده سال قبل از بعثت.

د: شهادت حضرت امام كاظم(عليه السلام) در بيست و پنجم اين ماه.

هـ: بيست و هفتم اين ماه، عيد مباركى است; چرا كه آخرين پيامبر برگزيده الهى حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) در اين روز از جانب خداى متعال مأمور هدايت مردم و ابلاغ هدايت و رسالت الهى گرديد.

بندگان صالح و آگاه الهى، ماه رجب و شعبان را به عنوان زمينه و مقدمه اى جهت كسب آمادگى براى درك درست و شايسته ماه مبارك رمضان به حساب مى آورند. خوشبختانه هم اكنون در برخى از شهرهاى كشور عزيزمان ايران، اهل عبادت و معرفت دو برنامه دارند و آن ها را با هم اجرا مى كنند: يكى «اعتكاف» كه دستور اكيد اسلام است با احكام و دستورات ويژه اش و ديگرى برنامه اى به نام عمل ام داود، دستورى كه از حضرت امام صادق(عليه السلام) به ما رسيده است.

كوتاه سخن اينكه رجب، عيد اولياء الهى، بهار راز و نياز و عبادت، موسم خضوع و خشوع به درگاه الهى، موعد حضور و خواستن، و زمان قرار صالحان با معشوقشان حق تعالى است. پيامبر گرامى و جانشينان به حق حضرتش سه ماه رجب، شعبان و رمضان را فراوان پاس مى داشتند و اين سه ماه را به روزه مى گذراندند.

(1) . فضائل الأشهر الثلاثة: 24
(2) . اقبال الأعمال: 635
(3) . اقبال: 634
(4) . اقبال: 630
(5) . فضائل الأشهر: 31
(6) . اقبال: 628
(7) . اقبال: 632
(8) . فضائل الأشهر: 38

سال نو می شود، زمین نفسی دوباره می کشد، برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زند
پرنده های خسته بر می گردند و در این رویش سبز دوباره… من… تو… ما… کجا ایستاده ایم
سهم ما چیست؟ نقش ما چیست؟ پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟
زمین سلامت می کند و ابرها درودتان سال نو مبارک…

خـبـر آمـد خبـری نیـست…
هنـوز از غـم دوری دلـدار بـسـوز…
بـایـد ایـن جـمعه بیایـد، بایـد!
مـن دگـر خسـته شـدم از شـایـد!
اللهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج

خطا در استفاده از وجه وصفی

واژه هایی مانند رفته، نوشته، گفته، خورده، برداشته می توانند نقش صفت را ایفا کنند .

مثال « نامه نوشته شده را می توان ویرایش کرد .»

گاهی این واژه ها نقش فعل را نیز بر عهده می گیرند ودرآن صورت، آنان را وجه وصفی می نامند .

نکته: 1. هرگاه در جمله ای وجه وصفی داشته باشیم ، حتما جمله ای دیگر نیز به همراه آن می آید که فعل آن معمولی است .

2. وجه وصفی زمان وشناسه ندارد واز این جهت تابع فعل معمولی پس از خود است.

شرایط استفاده از وجه وصفی فعل

1.     فاعل فعلی که به صورت وجه وصفی آمده است وفاعل فعل معمولی پس از آن یکی باشد.

2.     پس از وجه وصفی، باید ویرگول بگذارید و«واو» نیاورید.

3.     در استفاده از وجه وصفی زیادر روی نکنید ؛ حتی نمی توانید دوبار پشت سرهم آن را به کار برید.

4.     دوعملی که در دو جمله ها می آیند ، فرایندی وپشت سر هم باشند.

تفاوت وجه وصفی فعل وحذف به قرینه

وجه وصفی فعل وحذف به قرینه دو مقوله جدا هستند .به هم ربطی ندارند.

مثال

1.     قلم را برداشته، نامه را نوشت.

2.     قلم را برداشته، ونامه را نوشته است.

در این دو مثال تفاوت وجه وصفی را با حذف به قرینه مشخص می کند .

نخست وجه وصفی با شرایط درستی به کار رفته است؛ اما جمله دوم وجه وصفی فعلی نیست ودر واقع دوبار «است» داشته باشیم ولی ذکر نشده است وجایگزین آن «واو» آمده است.

                                                                             خلاصه کتاب خود آموز پژوهش از آقای اسلام پور 

قال الله تعالی

و قضی ربک الا تعبدوا الا ایاه و بالوالدین احسانا اما یبلغن عندک الکبر احدهما، او کلاهما فلا تقل لهما اف و لا تنهرهما و قل لهما قولا کریما…

سوره اسراء: 23.

و خدای تو حکم فرموده که، هیچ کس را جز او نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید اگر هر دو یا یکی از آنها به پیری برسند (که موجب رنج و زحمت باشند) زنهار کلمه ای که رنجیده خاطر شوند مگو و کمترین آزار به آنان مرسان و با ایشان با احترام و بزرگوارانه سخن بگو.

و همیشه پر و بال تواضع و تکریم را با کمال مهربانی نزدشان بگستران و بگو: پروردگارا، به پدر و مادرم رحمت و مهربانی فرما، آنگ ونه که آنان مرا در کوچکی تربیت کردند.

مادر

ای معلم ایثار و ای کوه صبور! می ستایم ایثار بی همتا و صبر کم نظیرت را. تصدیق می کنم مقام والای تو را. به حق که تو زیبنده وعده راستین «الجنة تحت اقدام الامهات » هستی. تو سزاوار اکرام و احسانی. تو شایسته تقدیر و تحسینی. و جلوه ای از احسن الخالقین. مادر! مهر و صفایت، ناز و قهرت، گریه و خنده ات،… همه چیزت را دوست دارم و می ستایم.
 

مادر

ای معلم ایثار و ای کوه صبور! می ستایم ایثار بی همتا و صبر کم نظیرت را. تصدیق می کنم مقام والای تو را. به حق که تو زیبنده وعده راستین «الجنة تحت اقدام الامهات » هستی. تو سزاوار اکرام و احسانی. تو شایسته تقدیر و تحسینی. و جلوه ای از احسن الخالقین. مادر! مهر و صفایت، ناز و قهرت، گریه و خنده ات،… همه چیزت را دوست دارم و می ستایم.
 

1.      اولین عوامل گیرایی پیام: درست نویسی از نظر سند واز نظر محتوا

در نگارش اگر پیام ومحتوا جذاب وگیرا باشد باید محتوا که ارائه می دهیم درست باشد .

2.      دومین عامل گیرایی پیام : نو بودن 

اصل سخنرانی تکراری نباشد واگر کلیشه ای صحبت کنیم مخاطب ندارد .نویسنده باید حرفی برای گفتن داشته باشد باید بدانیم مخاطب مطلب را نمی داند .

برای مثال می توان گفت :

من کان عنده صبّی فلیتصاب له          هرکس نزد او بچه ای باشد باید کودکانه رفتار کند

چون که با کودک سرو کارت فتاد باید زبان کودکی گشاد

اگر به جای عنده می گفت له کدام قشنگ تر می شود

عنده : تمام فرزندان

له : برای او   ——-  فقط فرزند خودمان

3.      سومین  عامل گیرایی  پیام : منطقی بودن

از خرافات وخرافه نویسیبه شدت پرهیز کنید.

باید منطق اسلام ، عقل وعلم در مقاله هماهنگ باشد .

پیامبر (ص) پسری داشتند که در سن یکسال ونیم فوت کردند واز دنیا رفتند وخورشید گرفت ومردم گفتند به خاطر فوت پسر است .پیامبر (ص) قبل از خاکسپاری فرزندش به مسجد رفتند وفرمودند خورشید وماه دو نشانه الهی از نشانه خدا هستند وارتباطی با مرگ وزندگی کسی ندارد ودست از خرافات بردارید .

حدود 65 آیه کلمه بینات به کاربرده شد : دلیل روشن ، استدلال

در روایت داریم خداوند برای مردم دو حجت گذاشته است .

1 .حجت ظاهری : پیامبر

2. حجت باطنی : عقل

عقل را کنار پیامبر آورده که نشان دهد اسلام دین منطقی است .

4. چهارمین عامل گیرایی پیام : کاربردی بودن پیام

بتواند گره ای از کار مردم باز کند گره ای علمی ، اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگ

                                                                                                   خلاصه کارگاه استاد موگهی 

امام صادق(ع) سفارش فرمود: «  انظر الي من هو دونك في المقدرة ولا تنظر الي من هو فوقك في المقدرة، فان ذلك اقنع لك بما قسم لك»

« به ناتوان‌تر از خودت بنگر و به توانگر از خويش منگر؛ زيرا اين كار تو را به آنچه قسمت تو شده، قانع‌تر مي‌سازد.»

رعايت اين رهنمود، نقش مهمي در پيشگيري از چشم و همچشمي و افراط در تجمل‌گرايي دارد.

دهه ی فجر آن آیینه ی است که خورشید اسلام در آن درخشید به ما منعکس شد اگر این آیینه نبود باز هم مثل همان دور ه های تاریک وقرون خالیه ، بایستی می نشستیم واسمی از اسلام می آوردیم . 

چهارشنبه 1397/11/18

دهه یفجر آن آیینه ی است که خورشید اسلام در آن درخشید به ما منعکس شد اگر این آیینه نبود باز هم مثل همان دور ه های تاریک وقرون خالیه ، بایستی می نشستیم واسمی از اسلام می آوردیم . 

چهارشنبه 1397/11/18

وقتی صدای پای بهمن از کوچه پس کوچه های خاطره ها به گوش می رسد گویی شهیدانند که آمده اند برای بیعت دوباره برای هشدار وتذکر وبیداری هنگامی که بهمن از راه می رسد شهیدان پیمان نامه ی خونین شهادت را برای تجدید امضای تک تک ما می آورند تا فراموش نکنیم که باغبان لاله ها امام مهربان بود وسایبان لحظه ها نگاهش هنوز هم نگران باغمان است .چقدر زیباست که با بصیرت باغمان را ازطوفان ها وآتش دشمنان حفظ کنیم.

فرارسیدن ماه پیروزی حق بر باطل بر ملت ایران مبارک باد .

زهرا که عنایتش به هرجا برسد

باشد که به فریاد دل ما برسد

یا رب سببی ساز که در روز حساب

پرونده ما به دست زهرا برسد

شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

اسماء بنت عمیس جریان وفات فاطمه زهرا سلام الله علیها را چنین تعریف می نماید:

هنگامی كه رحلت حضرت فاطمه نزدیك گردید به من فرمود: جبرئیل در موقع رحلت پدر بزرگوارم مقدارى كافور برایش آورد پدرم آن را سه قسمت نمود؛ یك قسمت را براى خودش برداشت، یك قسمت را به على علیه السلام اختصاص داد و قسمت سوم را به من داد. من قسمت خود را در کناری نهاده و اینك بدان نیاز دارم شما آن را برایم حاضر نما. اسماء حسب الامر فاطمه زهرا، كافور را حاضر كرد. آنگاه حضرت خودش را شستشو داد و وضو گرفت و به اسماء فرمود، لباس هاى نمازم را حاضر ساز و بوى خوش برایم بیاور. اسماء لباس ها را حاضر كرد. آنگاه پوشیده و بوى خوش استعمال نمود و رو به قبله در بسترش خوابید و به اسماء فرمود من استراحت می كنم تو ساعتى صبر كن سپس مرا صدا كن اگر جوابت را نشنیدى بدان كه من از دنیا رفته و مرده ام؛ آنگاه على علیه السلام را زود از رحلت من خبر كن.

راوى گوید اسماء لحظه اى حضرت فاطمه سلام الله علیها را به حال خویش واگذار نمود. سپس آن حضرت را صدا كرد، اما جوابى نشنید. صدا زد «اى دختر حضرت محمد مصطفى! اى دختر كسى كه در مقام قرب به پروردگار به قاب قوسین اوادنى رسید!» ولى جوابى نداد. چون جامه را از روى صورت حضرت برداشت مشاهده كرد كه از دنیا مفارقت نموده است. خود را به روى حضرت انداخت و در حالتی كه او را می بوسید گفت: اى فاطمه آن هنگام كه پدر بزرگوارت را ملاقات نمودى سلام اسماء بنت عمیس را به آن حضرت ابلاغ كن. آنگاه گریبان چاك زد و از خانه بیرون آمدحسنین (ع ) به او رسیده از حال مادر پرسیدند او ساكت شد و پاسخى نداد. آنان وارد خانه شده، دیدند مادر دراز كشیده است. امام حسین (ع ) حضرت را تكان داد دید رحلت نموده است.

رحلت مادر را به برادرش حسن (ع ) تسلیت گفت فرمود: اى برادر خداوند تو را در مصیبت مادر اجر و پاداش بدهد. امام حسن(ع ) خود را بر روى مادر انداخت و او را می بوسید و مى گفت اى مادر با من تكلم نما قبل از این كه روح از بدنم جدا شود. حسین جلو آمد و پاهاى حضرت را می بوسید و می گفت مادر من پسرت حسینم با من سخن بگو پیش از آن كه قلبم منفجر شود و بمیرم. آنگاه اسماء به حسنین(ع ) گفت: اى فرزندان رسول الله بروید نزد پدرتان على(ع )، و او را از مرگ مادر مستحضر نمائید. آن دو بزرگوار از منزل به جانب مسجد روانه شدند و صداشان به یا محمدا و یا احمدا بلند شده بود تا به مسجد رسیدند. صحابه به استقبال ایشان دویدند سبب گریه و ناله از آنان پرسیدند، گفتند مادر ما از دنیا مفارقت كرده است.

چون امیرالمؤمنین على علیه السلام این خبر را شنید بر روى زمین افتاد و از هوش رفت و با پاشیدن آب آن حضرت به هوش آمد و چنین گفت: ای دختر حضرت ختمی مرتبت محمد(ص ) من بعد از تو خود را به كه تسلى دهم. هرگاه غمها و مصائب جهان به من رو می آورد تو وسیله دلداریم بودى اما بعد از تو چه كسى موجب دلدارى و تسلیت من خواهد گردید.

 منبع:tebyan.net

برف به جهت این که جامد محسوب می شود منبع بسیار مهمی برای تامین آب آشامیدنی به شمار می رود .برف به خاطر این که رفته رفته به آب تبدیل می شود اهمیت بیشتری نسبت به باران را دارد چون برف محتوی زیادی هواست و رسانای ضعیفی برای گرما شناخته شود .به همین دلیل پوششی از برف می تواند سبزی های در حال خواب مزارع را محافظت کند یا از درختان در مقابل سرمای بیش از حد نگه داری کند .در حقیقت برف بزرگترین پشتوانه بر زندگی بشر در زمینه آبیاری وکشاورزی است .

1396/11/8 

                     دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب است ،پس بیاید هرروز به او سلام کنیم

السلام علیک یا اباالصالح المهدی (عج) 

وچه زیباست روزی که تو می آیی وجهان زیبا می شود …..